اهداف پژوهش

اهداف پژوهش حاضر را میتوان شامل چند محور عمده دانست .

–        مشخص کردن حساس ترین مقاطع زمانی رویش دانه با تنش شوری

–        بررسی اثر احتمالی ژیبرلین در شرایط شور در بهبود جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی

–        تفکیک اثرات اسمزی و یونی شوری بر جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی

–        تفکیک اثرات اسمزی و یونی شوری بر جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی دانه ها در حین رویش

 چکیده:

در پژوهش حاضر تاثیرات تنش شوری ناشی از کلرور سدیم ۵۰ میلی مولار و تنش اسمزی ناشی از محلول پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ هم فشار با آن با غلظت ۶۴ گرم بر لیتر با و یا بدون ژیبرلین
(۱۰ میکروگرم بر میلی لیتر) بر محتوای آمینو اسیدی، ترکیبات فنلی و نیز ترکیبات ایمیدازولی در حین رویش دانه های سویا رقم پرشینگ (GlycinemaxL.cv. pershing) مورد بررسی قرار گرفته است.

دانه ها در طی یک دوره زمانی ۴۸ ساعته با محلولهای فوق، محلول ژیبرلین و یا آب مقطر به عنوان شاهد آبیاری شدند و در پایان هر ۸  ساعت، درصد جوانه زنی،  محتوای کلی آمینواسیدهای آزاد، ترکیبات فنلی و ترکیبات ایمیدازولی و نیز محتوای آمینواسیدهای آرژینین، پرولین و گلیسین بتائین مورد اندازه گیری قرار گرفت.

بر اساس نتایج حاصل،  تیمارهای نمکی و پلی اتیلن گلیکول قادر به ایجاد تاخیر در جوانه زنی دانه ها هستند و ژیبرلین این تاخیر را جبران می نماید.

به نظر می رسد که تیمار نمکی به ویژه با ایجاد تاخیر در افزایش محتوای آمینو اسیدی، آرژینین وترکیبات ایمیدازولی موجب تاخیر در جوانه زنی است در حالی که تنش اسمزی با ایجاد تاخیر و یا

کاهش در محتوای کلی آمینواسیدها و نیز محتوای گلیسین بتائین و پرولین باعث این تاخیربوده است.

افزایش تدریجی محتوای پرولین و گلیسین بتائین در حین تنش اسمزی و افزایش محتوای آرژینین و ترکیبات ایمیدازولی در تنش نمکی به طور احتمالی مکانیسمهای مهم مقابله با تنشهای مزبور در حین رویش دانه هستند.

به نظر نمی رسد که تغییر محتوای ترکیبات فنلی در حین رویش دانه دلیل قاطعی در تغییر قابلیت رویشی دانه ها باشد.

ژیبرلین به تنهایی و یا توام با تنشهای به کار رفته در این پژوهش باعث حفظ و یا افزایش محتوای
ترکیبات مورد سنجش بوده است.

پاسخ مقاطع زمانی مختلف به ویژه مراحل جوانه زنی مطلق و رشد در طی ۴۸ ساعت به تیمارهای

مورد استفاده به طور لزوم مشابه نمی باشد.

منابع

۷- منابع:

 – ساطعی، آ. و قربانلی، م. پایان نامه دکتری، دانشگاه تربیت معلم تهران (۱۳۸۳)

– صلبی، ف. و ساطعی، آ. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان (۱۳۸۴)

– Almansouri, M., j.M.Kinet and S.Lutts. 2001. Effect of salt and osmotic  stresses on germintion in durum wheat(Tricium durum Desf). Plant and Soil, 231: 234-254.

– Bates, S., 1973. Rapid determination of free proline for water stress studies. Plant and Soil,39, 205–۲۰۷٫

– Bliss, R.D., K.A. Plant- ALOia and W.W. Thomson. 1986. Osmotic sensitivity in relation to salt sensitivity in germinating barley seeds. Plant cell Environ, 9: 721- 25.

– Blum, A., 1982. Plant breeding for stress environments. CRC Press, 99–۱۱۰٫

– Bozoglu, H., E. Peksen and A.Gulumser 2004. Sira araligi  ve potasyum kumat uygulamasinin bezelyenin verim ve bazi ozelliklerine etkisi. A.U.Ziraat Fakultesi Tarim Bilimleri Dergisi 10(1):53-58.

– Cerda. A.,M. Caro and F.G. Fernandez.1982. Salt tolernce of two pea cultivars. Agronomy iournal. 74: 796- 798.

دانلود فایل

اهداف پژوهش

اهداف پژوهش حاضر را میتوان شامل چند محور عمده دانست .

–        مشخص کردن حساس ترین مقاطع زمانی رویش دانه با تنش شوری

–        بررسی اثر احتمالی ژیبرلین در شرایط شور در بهبود جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی

–        تفکیک اثرات اسمزی و یونی شوری بر جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی

–        تفکیک اثرات اسمزی و یونی شوری بر جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی دانه ها در حین رویش

 چکیده:

در پژوهش حاضر تاثیرات تنش شوری ناشی از کلرور سدیم ۵۰ میلی مولار و تنش اسمزی ناشی از محلول پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ هم فشار با آن با غلظت ۶۴ گرم بر لیتر با و یا بدون ژیبرلین
(۱۰ میکروگرم بر میلی لیتر) بر محتوای آمینو اسیدی، ترکیبات فنلی و نیز ترکیبات ایمیدازولی در حین رویش دانه های سویا رقم پرشینگ (GlycinemaxL.cv. pershing) مورد بررسی قرار گرفته است.

دانه ها در طی یک دوره زمانی ۴۸ ساعته با محلولهای فوق، محلول ژیبرلین و یا آب مقطر به عنوان شاهد آبیاری شدند و در پایان هر ۸  ساعت، درصد جوانه زنی،  محتوای کلی آمینواسیدهای آزاد، ترکیبات فنلی و ترکیبات ایمیدازولی و نیز محتوای آمینواسیدهای آرژینین، پرولین و گلیسین بتائین مورد اندازه گیری قرار گرفت.

بر اساس نتایج حاصل،  تیمارهای نمکی و پلی اتیلن گلیکول قادر به ایجاد تاخیر در جوانه زنی دانه ها هستند و ژیبرلین این تاخیر را جبران می نماید.

به نظر می رسد که تیمار نمکی به ویژه با ایجاد تاخیر در افزایش محتوای آمینو اسیدی، آرژینین وترکیبات ایمیدازولی موجب تاخیر در جوانه زنی است در حالی که تنش اسمزی با ایجاد تاخیر و یا

کاهش در محتوای کلی آمینواسیدها و نیز محتوای گلیسین بتائین و پرولین باعث این تاخیربوده است.

افزایش تدریجی محتوای پرولین و گلیسین بتائین در حین تنش اسمزی و افزایش محتوای آرژینین و ترکیبات ایمیدازولی در تنش نمکی به طور احتمالی مکانیسمهای مهم مقابله با تنشهای مزبور در حین رویش دانه هستند.

به نظر نمی رسد که تغییر محتوای ترکیبات فنلی در حین رویش دانه دلیل قاطعی در تغییر قابلیت رویشی دانه ها باشد.

ژیبرلین به تنهایی و یا توام با تنشهای به کار رفته در این پژوهش باعث حفظ و یا افزایش محتوای
ترکیبات مورد سنجش بوده است.

پاسخ مقاطع زمانی مختلف به ویژه مراحل جوانه زنی مطلق و رشد در طی ۴۸ ساعت به تیمارهای

مورد استفاده به طور لزوم مشابه نمی باشد.

منابع

۷- منابع:

 – ساطعی، آ. و قربانلی، م. پایان نامه دکتری، دانشگاه تربیت معلم تهران (۱۳۸۳)

– صلبی، ف. و ساطعی، آ. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان (۱۳۸۴)

– Almansouri, M., j.M.Kinet and S.Lutts. 2001. Effect of salt and osmotic  stresses on germintion in durum wheat(Tricium durum Desf). Plant and Soil, 231: 234-254.

– Bates, S., 1973. Rapid determination of free proline for water stress studies. Plant and Soil,39, 205–۲۰۷٫

– Bliss, R.D., K.A. Plant- ALOia and W.W. Thomson. 1986. Osmotic sensitivity in relation to salt sensitivity in germinating barley seeds. Plant cell Environ, 9: 721- 25.

– Blum, A., 1982. Plant breeding for stress environments. CRC Press, 99–۱۱۰٫

– Bozoglu, H., E. Peksen and A.Gulumser 2004. Sira araligi  ve potasyum kumat uygulamasinin bezelyenin verim ve bazi ozelliklerine etkisi. A.U.Ziraat Fakultesi Tarim Bilimleri Dergisi 10(1):53-58.

– Cerda. A.,M. Caro and F.G. Fernandez.1982. Salt tolernce of two pea cultivars. Agronomy iournal. 74: 796- 798.

دانلود فایل

اهداف پژوهش

اهداف پژوهش حاضر را میتوان شامل چند محور عمده دانست .

–        مشخص کردن حساس ترین مقاطع زمانی رویش دانه با تنش شوری

–        بررسی اثر احتمالی ژیبرلین در شرایط شور در بهبود جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی

–        تفکیک اثرات اسمزی و یونی شوری بر جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی

–        تفکیک اثرات اسمزی و یونی شوری بر جوانه زنی و محتوای آمینواسیدی دانه ها در حین رویش

 چکیده:

در پژوهش حاضر تاثیرات تنش شوری ناشی از کلرور سدیم ۵۰ میلی مولار و تنش اسمزی ناشی از محلول پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ هم فشار با آن با غلظت ۶۴ گرم بر لیتر با و یا بدون ژیبرلین
(۱۰ میکروگرم بر میلی لیتر) بر محتوای آمینو اسیدی، ترکیبات فنلی و نیز ترکیبات ایمیدازولی در حین رویش دانه های سویا رقم پرشینگ (GlycinemaxL.cv. pershing) مورد بررسی قرار گرفته است.

دانه ها در طی یک دوره زمانی ۴۸ ساعته با محلولهای فوق، محلول ژیبرلین و یا آب مقطر به عنوان شاهد آبیاری شدند و در پایان هر ۸  ساعت، درصد جوانه زنی،  محتوای کلی آمینواسیدهای آزاد، ترکیبات فنلی و ترکیبات ایمیدازولی و نیز محتوای آمینواسیدهای آرژینین، پرولین و گلیسین بتائین مورد اندازه گیری قرار گرفت.

بر اساس نتایج حاصل،  تیمارهای نمکی و پلی اتیلن گلیکول قادر به ایجاد تاخیر در جوانه زنی دانه ها هستند و ژیبرلین این تاخیر را جبران می نماید.

به نظر می رسد که تیمار نمکی به ویژه با ایجاد تاخیر در افزایش محتوای آمینو اسیدی، آرژینین وترکیبات ایمیدازولی موجب تاخیر در جوانه زنی است در حالی که تنش اسمزی با ایجاد تاخیر و یا

کاهش در محتوای کلی آمینواسیدها و نیز محتوای گلیسین بتائین و پرولین باعث این تاخیربوده است.

افزایش تدریجی محتوای پرولین و گلیسین بتائین در حین تنش اسمزی و افزایش محتوای آرژینین و ترکیبات ایمیدازولی در تنش نمکی به طور احتمالی مکانیسمهای مهم مقابله با تنشهای مزبور در حین رویش دانه هستند.

به نظر نمی رسد که تغییر محتوای ترکیبات فنلی در حین رویش دانه دلیل قاطعی در تغییر قابلیت رویشی دانه ها باشد.

ژیبرلین به تنهایی و یا توام با تنشهای به کار رفته در این پژوهش باعث حفظ و یا افزایش محتوای
ترکیبات مورد سنجش بوده است.

پاسخ مقاطع زمانی مختلف به ویژه مراحل جوانه زنی مطلق و رشد در طی ۴۸ ساعت به تیمارهای

مورد استفاده به طور لزوم مشابه نمی باشد.

منابع

۷- منابع:

 – ساطعی، آ. و قربانلی، م. پایان نامه دکتری، دانشگاه تربیت معلم تهران (۱۳۸۳)

– صلبی، ف. و ساطعی، آ. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان (۱۳۸۴)

– Almansouri, M., j.M.Kinet and S.Lutts. 2001. Effect of salt and osmotic  stresses on germintion in durum wheat(Tricium durum Desf). Plant and Soil, 231: 234-254.

– Bates, S., 1973. Rapid determination of free proline for water stress studies. Plant and Soil,39, 205–۲۰۷٫

– Bliss, R.D., K.A. Plant- ALOia and W.W. Thomson. 1986. Osmotic sensitivity in relation to salt sensitivity in germinating barley seeds. Plant cell Environ, 9: 721- 25.

– Blum, A., 1982. Plant breeding for stress environments. CRC Press, 99–۱۱۰٫

– Bozoglu, H., E. Peksen and A.Gulumser 2004. Sira araligi  ve potasyum kumat uygulamasinin bezelyenin verim ve bazi ozelliklerine etkisi. A.U.Ziraat Fakultesi Tarim Bilimleri Dergisi 10(1):53-58.

– Cerda. A.,M. Caro and F.G. Fernandez.1982. Salt tolernce of two pea cultivars. Agronomy iournal. 74: 796- 798.

دانلود فایل